Inlenersbeloning
De inlenersbeloning is een belangrijke regel binnen de uitzendbranche. Het zorgt ervoor dat uitzendkrachten hetzelfde loon en arbeidsvoorwaarden ontvangen als vaste medewerkers van de opdrachtgever die vergelijkbaar werk doen. Dit principe bevordert gelijkheid en voorkomt oneerlijke concurrentie op arbeidsvoorwaarden.
Wat is de inlenersbeloning?
De inlenersbeloning is vastgelegd in de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi). Deze wet bepaalt dat uitzendkrachten recht hebben op dezelfde arbeidsvoorwaarden als werknemers in vaste dienst bij de opdrachtgever. Dit geldt zowel voor beloning als voor andere arbeidsvoorwaarden.
In de CAO voor Uitzendkrachten zijn tien specifieke beloningselementen opgenomen die op dezelfde manier toegepast moeten worden als bij de opdrachtgever. Denk hierbij aan zaken zoals het basissalaris, toeslagen, bonussen en vergoedingen. Hierdoor zijn de arbeidsvoorwaarden van uitzendkrachten volledig in lijn met die van vaste medewerkers met vergelijkbare functies. Kortom, de inlenersbeloning draagt bij aan een eerlijke en transparante arbeidsmarkt, waar iedereen gelijke kansen en voorwaarden krijgt.
- Salaris: Het salaris van de uitzendkracht moet gelijk zijn aan dat van een vaste medewerker in een vergelijkbare functie of met vergelijkbare taken.
- Verlof: ATV/ADV-dagen of extra verlofdagen die door de opdrachtgever worden gehanteerd, moeten ook aan de uitzendkracht worden toegekend.
- Toeslagen: Vergoedingen voor onregelmatigheid, overwerk, weekendwerk, ploegendiensten of werken onder specifieke omstandigheden (zoals bij hoge of lage temperaturen).
- Loonsverhoging: Initiële loonsverhogingen die bij de opdrachtgever worden ingevoerd, moeten op hetzelfde moment ook voor de uitzendkracht gelden.
- Kostenvergoeding: Kosten die de uitzendkracht maakt voor de opdrachtgever, zoals reiskosten of werkgerelateerde uitgaven, moeten op dezelfde manier worden vergoed als bij vaste medewerkers.
- Periodieken: Periodieke loonsverhogingen moeten ook voor uitzendkrachten worden toegepast.
- Reiskostenvergoeding: De reiskosten van de uitzendkracht moeten worden vergoed, tenzij reistijd als gewerkte uren wordt beschouwd.
- Eenmalige uitkeringen: Eenmalige beloningen, zoals een bonus of gratificatie, moeten ook aan uitzendkrachten worden uitgekeerd.
- Thuiswerkvergoeding: Indien thuiswerken bij de opdrachtgever wordt vergoed, geldt dit ook voor de uitzendkracht.
- Vaste eindejaarsuitkering: Vergoedingen zoals een 13e maand, eindejaarsuitkering of kerstbonus moeten op dezelfde wijze worden toegekend aan uitzendkrachten.
CAO van de inlener
De inlener is verantwoordelijk voor het toepassen van de inlenersbeloning en baseert deze op de cao die binnen zijn organisatie geldt. Indien de inlener niet beschikt over een cao, wordt nagegaan of hij onder een werkingssfeer valt. De werkingssfeer is een bepaling in iedere cao die aangeeft welke ondernemingen onder de toepassing ervan vallen. Als blijkt dat de inlener daadwerkelijk geen cao heeft en niet onder een werkingssfeer valt, is het uitzendbureau verantwoordelijk voor het toepassen van een passende beloningsmethodiek. In dat geval wordt gekeken naar de salarissen van medewerkers bij de inlener die dezelfde functie of werkzaamheden uitvoeren. Daarnaast moeten alle elementen van de inlenersbeloning worden gehanteerd. Dit houdt in dat de arbeidsvoorwaarden van de inlener moeten worden opgevraagd en toegepast op de uitzendkrachten. Op deze manier wordt een eerlijke beloning en gelijkheid tussen vaste medewerkers en uitzendkrachten gegarandeerd.
Controle inlenersbeloning
In de praktijk zien we dat het invullen van de inlenersbeloning soms fout kan gaan. Veelvoorkomende fouten zijn:
- Het hanteren van een onjuist uurloon.
- Het toekennen van een verkeerde functie of functiegroep.
- Het niet of onjuist doorvoeren van loonsverhogingen of periodieke verhogingen.
- Het verkeerd toepassen van toeslagpercentages.
Om te waarborgen dat de inlenersbeloning correct wordt toegepast, houdt de Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten (SNCU) toezicht. De SNCU controleert niet alleen de naleving van de geldende cao’s en arbeidsvoorwaarden, maar werkt ook in overeenstemming met de wettelijke regelgeving.